Investeren in Italiaanse wijn: wat brengt de toekomst?

Wat wordt de toekomst van investeringen in Italiaanse wijn?

De Italiaanse wijnen werken zich op naar de wereldwijde scène van zeldzame en exclusieve wijnen. Een van de fundamentele redenen hiervoor is dat de kwaliteit van de beste Italiaanse wijnen in het algemeen de afgelopen 20 jaar aanzienlijk is toegenomen. Tegelijkertijd zijn deze wijnen extreem laag geprijsd in vergelijking met hun Franse tegenhangers. Dit is op zich geen nieuws. Maar de wijnwereld begint wakker te worden, en de toonaangevende Italiaanse producenten zijn klaar om de taak op zich te nemen om wereldwijd hun merk uit te dragen- ze hebben alles wat nodig is: een uiteenlopende range van geweldige wijnen.

Het bovenstaande creëert zeer goede kansen voor wijnbeleggers in de komende jaren, het is een van de redenen waarom we Italië ongeveer twee jaar geleden uit de categorie "Rest van de wereld" hebben verwijderd en een eigen podium hebben gegeven. Italiaanse wijn bevindt zich nu in een stadium waarin de cijfers spreken en er meer aandacht voor is. Dit heeft ertoe geleid dat onze aanbevelingen van Italiaanse wijn zijn toegenomen.

Maar hoe ziet de toekomst er eigenlijk uit voor Italiaanse wijn? Er is onzekerheid en angst op de financiële markten, dus misschien kan Italiaanse wijn niet alleen een veilige haven zijn, maar ook de juiste plek voor rendement als de neergang echt vat krijgt op de wereldeconomie? Ontdek het hieronder zelf, waar u inzicht krijgt in de verkoop van luxegoederen in onzekere tijden, en niet in de laatste plaats hoe de Italiaanse wijn het hebben gedaan in tijden van crisis.

Lees ook de champagneanalyse: Analyse:  De vooruitzichten in champagne - Zullen de kurken in de toekomst knallen?

Verkoop van luxegoederen in tijden van crisis

Met zowel geopolitieke als economische turbulentie op de wereldmarkten kan investeren in luxegoederen contra-intuïtief lijken. Immers, als de crisis toeslaat, de economie stagneert en mensen armer worden, zal toch niemand luxegoederen kopen of dure wijn consumeren en zo de prijzen helpen opdrijven? Maar, is dat wel zo?

Volgens Milton Pedraza, CEO van het Luxury Institute (een bedrijf dat gespecialiseerd is in marktanalyse), zijn luxemerken vaak geïsoleerd van economische recessie1. Het pareto-principe, ook bekend als de 80/20-regel, is hier ook van toepassing. Pedraza schat dat luxebedrijven economische neergang zullen voelen omdat 80% van hun klanten "bijna welvarend" zijn, of gedeeltelijk rijk, maar dat deze groep het kleinste deel van de omzet voor zijn rekening neemt. Integendeel, het grootste deel van de inkomsten van deze bedrijven hangt af van ongeveer 20% van de "zeer rijken" en de "ultrarijken".  Deze groepen zijn bijna crisisbestendig. Daarom treffen crises en economische neergang luxebedrijven zelden zo hard als andere spelers. Om een voorbeeld te geven; je hoeft niet lang te zoeken in de internationale media om te ontdekken dat goedkope ketens zoals Walmart, Gap en Target dalende verkopen melden. Daarentegen rapporteerde LVMH een organische groei van +21% in de eerste helft van 2022 ten opzichte van het voorgaande jaar1, terwijl Hermes International in oktober2 een groei van 24% kon rapporteren in vergelijking met 2021. En 2021 was al een sterk jaar.

Een goed beeld van het bovenstaande wordt gegeven door de organische groei van LVMH, veruit de marktleider van de luxecategorie: Hoewel LVMH niet achterloopt op Italiaanse wijnproducenten, wordt het nog steeds gezien als een goede indicator dat de beste producten in hun categorie in trek zijn, zelfs wanneer de wereldeconomie onder druk staat.

De sterkste kopers zijn resistent, maar niet immuun voor economische recessie. Dat geldt ook voor LVMH. Dat gezegd hebbende, lijken de crises niet hard toe te slaan. De financiële crisis zorgde voor een negatieve groei van een bescheiden 4% en LVMH veerde het jaar daarop sterk op. De Coronacrisis trof de LVMH-groep echter harder, deels als gevolg van lockdowns die alleen al de verkoop van wijnen en gedistilleerde dranken van de groep met 15% verminderden.³

Tegelijkertijd is het relevant om te kijken naar de uitdagingen die markten moeten doorstaan. Voor de westerse wereldeconomie is inflatie een groot probleem. De VS heeft te maken met de vraag naar werkgelegenheid dat niet hand in hand gaat. In Europa wordt het voornamelijk gedreven door de energiecrisis en de onrunst in Oost-Europa. De vraag is alleen of de verkoop van luxegoederen hard geraakt zal worden als we te maken krijgen met een economische recessie. Het bovenstaande suggereert dat niet bepaald.

1: https://www.cnbc.com/2022/08/13/ultra-rich-still-shopping-for-luxury-despite-inflation-recession-fears.html

2: https://brandequity.economictimes.indiatimes.com/news/business-of-brands/the-worlds-rich-are-spending-on-luxury-goods-like-its-1999/95054360?redirect=1

3:https://www.lvmh.com/investors/profile/financial-indicators/#groupe

‘Lippenstiftindex’ en 'betaalbare luxe'

Het lijkt niet voor de hand te liggen dat cosmeticafabrikanten de grondleggers zijn van de definitie van economische indicatoren. Maar Leonard Lauder, bestuurslid en erfgenaam van cosmeticagigant Estée Lauder, heeft precies dat gedaan.

Tijdens de recessie van 2001 merkte Leonard Lauder dat de verkoop van luxe cosmetica, waaronder lippenstift, toenam. Hij zag een verband tussen dalende verkopen van duurdere luxeproducten zoals tassen en stiletto's, en vervolgens een stijgende verkoop van luxe cosmetica - en de "lippenstiftindex" was geboren.

De index is sindsdien een gerespecteerde indicator geworden en blijkt te bewijzen dat consumenten de neiging hebben om zichzelf te trakteren op een beetje luxe - zelfs in moeilijke tijden*. En hoewel de 20% van de consumenten uit de bovengenoemde sectie niet veel afwijkt van hun bestedingspatroon, suggereert het bewijs dat de 80% eerder op zoek is naar zogenaamde "betaalbare luxe".

Maar kan dit in perspectief worden geplaatst voor de wijnwereld? Waarschijnlijk. In de wereld van fijne en zeldzame wijnen kunnen we de grote wijnen van bijvoorbeeld Bourgogne en Bordeaux met recht luxeproducten noemen, terwijl de Italiaanse wijnen - zonder op iemands tenen te trappen - in dit perspectief wel eens "betaalbare luxe" kunnen worden genoemd. Als de duurste wijnen onbereikbaar worden, zullen sommige kopers op zoek gaan naar goedkopere alternatieven.

*https://www.bbc.com/news/uk-wales-63047913 

Italiaanse wijn heeft uitstekend gepresteerd in tijden van crisis

Geconfronteerd met de economische crisis kan Italiaanse wijn aantrekkelijk zijn om aan te worden blootgesteld. Tijdens de financiële crisis presteerde de Liv-ex-index Italy 100, vandaag de dag de breedste manier om de Italiaanse prestaties in historisch perspectief te volgen, briljant. Terwijl van november 2007 tot april 2009 de aandelenmarkt bijna halveerde³ en pas in het voorjaar van 2013 volledig herstelde, steeg de Liv- ex Italië 100 met 62,9%, wat overeenkomt met een gemiddeld jaarlijks rendement in deze periode van maar liefst 11,9%. Een rendement dat aanzienlijk beter presteerde dan de brede Liv-ex Fine Wine 1000-index en zelfs beter presteerde dan de Champagne 50.

1: Gebaseerd op MSCI World, NET Return, EUR

Naarmate de klassieke regio's vertraagden, ging de Italiaanse wijn onverminderd door

Niet alleen tijdens de financiële crisis waren Italiaanse wijnen in opkomst. 2018 was een recordjaar voor wijninvesteerders, die mede dankzij de Bourgogne hun beste resultaten in acht jaar behaalden. Maar naast sterke prestaties is het niet ongebruikelijk dat de prestaties vertragen en een adempauze nemen - ongeacht de asset. Dat gebeurde ook op de wijnmarkt: Bourgogne nam begin 2019 de rugwind van 2018 over, om daarna een beetje te settelen, terwijl champagne ook rust nam. De brede Liv-ex Fine Wine 1000 index leverde dus nulgroei op in 2019. Voor Italiaanse wijn in de vorm van de Liv-ex Italy 100-index was het verhaal echter anders: in een wereld die wordt gekenmerkt door een handelsoorlog tussen de VS en de EU *, onrust in Hong Kong (het centrum van de wijnhandel in Zuidoost-Azië), Brexit-onrust, en niet in de laatste plaats die wereldwijde Covid-lockdown die begint in de eerste helft van 2020,  de Liv-ex Italy 100 steeg met 11,2% in een gestage en bijna lineaire beweging. Dit, let wel, in een wereld vol onrust van historische proporties.

De reden voor deze ontwikkeling kan heel goed worden gevonden in enkele van de voorgaande paragrafen. Terwijl de dure wijn in 2018 nog duurder werd, konden de goede Italiaanse wijnen voor velen een aantrekkelijk alternatief worden, waardoor de vraag van de Franse wijnen naar Italië verschuift. Toen de gevolgen van Covid-19 begin 2020 serieus om zich heen trokken en de aandelenmarkt met ongeveer 20% daalde, is het mechanisme van "betaalbare luxe" misschien wel geactiveerd bij veel wijnliefhebbers.

*Het is relevant om te onthouden dat de handelsoorlog tussen de VS en de EU leidde tot Amerikaanse strafheffingen op Europese wijn, met uitzondering van Italiaanse wijn. Dit is belangrijk, maar wordt niet beschouwd als de enige aanjager van de ontwikkelingen in de loop van de periode. Franse wijn bleef bijvoorbeeld in deze periode in de VS worden geïmporteerd en geconsumeerd, terwijl de verkoop van Amerikaanse wijn in deze periode ook in de VS floreerde.

RareWine Invests Mening

Met al het bovenstaande in gedachten, is het moeilijk om niet optimistisch te zijn over Italiaanse wijnen. Of we nu in een wereldwijde recessie terechtkomen of dat de uitdagingen van inflatie eindigen in een zachte landing. Vanuit dit perspectief heeft Italiaanse wijn historisch bewezen crisisbestendig te zijn, maar niet alleen als een kapitaal stabiele asset maar in feite als een lonende investering in moeilijke tijden.

Als je door een negatieve bril kijkt, is dit over het algemeen niet het moment waar de prijzen de neiging hebben om te exploderen, zoals we bijvoorbeeld in Bourgogne zien. Dit kan echter ook als een kracht worden gezien, omdat de prijzen de neiging hebben om zich mooi te ontwikkelen, stabiele rendementen te genereren en een solide component van risicospreiding te bieden.

Maar wat Italiaanse wijn het meest interessant maakt, is de toekomst. Want zoals gezegd aan het begin van de analyse: Italiaanse wijnen zijn extreem laag geprijsd als we ze vergelijken met hun Franse tegenhangers. Dat was 10 jaar geleden het geval, en dat is nog steeds zo.

Bovendien ervaren we deze jaren enkele van de beste jaargangen in de geschiedenis uit zowel Piemonte als Toscane, geïllustreerd door zowel Barolo als Barbaresco, evenals Brunello, Chianti en de zogenaamde Super Tuscans. Kortom - Italiaanse wijn beleeft een heropleving, nieuwe generaties getalenteerde wijnmakers melden zich, ze brengen wijngaarden in kaart en er is internationale aandacht als nooit tevoren - op dit moment is het 'The Golden Hour' voor Italiaanse wijn ...